‘De drie vocale solisten moeten voor hun bijdragen naar de toppen van hun register.  Sopraan Gonnie van Heugten zong het ‘Stetit puella’ (‘Daar staat een meisje’) helder en elegant.’

Carmina Burana  Carl Orff , Houtens Kamerkoor Rondo en Nieuwegeins Kamerkoor o.l.v.  H. de Munnik , Stadshuis Nieuwegein, zondag 25 juni 2017.  K. Adolfsen, 26 juni 2017

 

‘(…) sopraan Gonnie van Heugten. Haar aria Aus Liebe will mein Heiland sterben is zo lieflijk dat het recht naar je hart gaat.’

Matthaus Passion J.S. Bach, Toonkunst Arnhem en Het Gelders Orkest o.l.v. Joop Schets. Musis Sacrum. Marisa Sluiter, De Gelderlander, 29 maart 2010

 

‘Gonnie van Heugten is Zerlina en heeft een mooie lyrische sopraan.’

Don Giovanni W.A. Mozart – Stichting Internationale Opera Producties

Marc Duijnstee , Opera Nederland 24 september 2009

 

‘Geknipt zijn eveneens Gonnie van Heugten als Zerlina en Hans Pieter Herman als Leporello. Zeker van Heugten is met haar heldere, meisjesachtige stem een uitstekende vertolkster van haar rol. ‘

Don Giovanni W.A. Mozart Koninklijke Schouwburg Den Haag 22 september 2009

Jordi Kooiman, Opera magazine 23 september 2009

 

’Over de vrouwen was ik ook prima te spreken: de expressieve klank van alt Elsbeth Gerritsen en het kwinkelerende geluid van sopraan Gonnie van Heugten:  Hoe subtiel zong zij de aria ‘Aus Liebe’. ’

Matthäus Passion J.S. Bach, Toonkunst Almelo 4 april 2009

Koen Edeling, Twentsche Courant Tubantia 5 april 2009

 

‘Van de solisten zingt Gonnie van Heugten het meest spectaculair; kwikzilverachtig, kristalhelder.’

Carmina Burana – Carl Orff   Utrechts Kamerkoor, Lingua Musica Leiden, Waterland kamerkoor Purmerend o.l.v. Wolfgang Lange m.m.v. Helios Ensemble – Hooglandse Kerk Leiden, Lidy van der Spek, Leidsch Dagblad , Leiden 19 april 2007

 

‘(…) dochter Luigia, vilein en charmant vertolkt door sopraan Gonnie van Heugten.’

Viva la Mamma! G. Donizetti, Opera Trionfo en Domestica Rotterdam o.l.v. Wim Steinmann, regie Porgy Franssen.

Rotterdamse Schouwburg 12 oktober 2005, Huib Ramaer, De Volkskrant, 14 oktober 2005